Leef één dag tegelijk

Ons huis in de, Beje, was vol van het geluid van tikkende klokken. Ik herinner me nog het oude verhaal van de klok die een zenuwinzinking kreeg.
De klok was pas gemaakt en de klokkenmaker zette haar op een plank bij de winkel. Twee oudere klokken, die ernaast stonden, tikten goed hoorbaar de seconden weg. “Wel” zei één van hen tegen de nieuweling, “je bent dus je leven begonnen. Het spijt me voor je. Als je vooruitziet en weet hoeveel tikken nodig zijn om een jaar door te komen, dan zal het je nooit lukken. Het zou beter zijn als de klokkenmaker je nooit had opgewonden en je slinger in beweging had gezet”.
“Tsjonge”, zei de nieuwe klok, “ ik heb er nooit over nagedacht, hoeveel tikken ik per jaar moet doen”. “Denk er maar eens over”, zei de oude klok.
En zo begon de nieuwe klok de tikken te tellen. “ Voor iedere seconde twee tikken, dat is 120 per minuut,” rekende ze uit. “ Dat is 7200 per uur; 172.800 per dag; 1.209.600 per week en dat 52 weken lang, dat is in totaal 62.899.200 per jaar. ONTZETTEND!” De klok kreeg onmiddellijk een zenuwinzinking en hield op met tikken.
De klok aan de andere kant, die gedurende het gesprek gezwegen had, zei nu: “ Dwaas! Waarom luister je naar zulke woorden? Die oude klok is al jaren ongelukkig. Niemand wil haar kopen. Ze staat maar in de winkel en wordt stoffig. Omdat ze zo ongelukkig is, probeert ze iedereen ongelukkig te maken.”
“Maar” de nieuwe klok snakte naar adem, “ze heeft gelijk. Ik moet haast 63 miljoen tikken per jaar afwerken. En ze hebben gezegd dat ik wel meer dan 100 jaar zou moeten werken. Weet je wel, hoeveel tikken dat zijn? Zes miljard 300 miljoen; dat kan ik nooit!”
“Hoeveel moet je tegelijk tikken?” vroeg de wijze oude klok.
“ Wel, ik denk één tegelijk,” antwoordde de nieuwe klok
“ Nu dan. Dat is toch niet zo moeilijk? Probeer het maar, samen met mij. Tik-tak, tik-tak. Zie je wel hoe gemakkelijk het is? Maar één tegelijk.” De klok begreep het en ze zei: “ Ik geloof dat ik het wel kan. Vooruit dan maar.” En ze begon weer te tikken.
“Nog iets,” zei de wijze oude klok. “Denk nooit aan de volgende tik, voordat je de laatste getikt hebt.” Voor zover ik heb begrepen, was dat 75 jaar geleden en de klok tikt nog heel regelmatig, één tik tegelijk.

Toen Jezus tegen zijn discipelen zei: “ Weest daarom niet bezorgd voor de dag van morgen, want die dag zal voor zichzelf zorgen,” zei Hij eigenlijk: “Probeer niet tegelijkertijd de last van vandaag en van morgen te dragen.

(uit: “Vertrouw op God” van Corrie ten Boom)